T.C. YARGITAY

11.Ceza Dairesi

 

Esas:  2002/5109

Karar: 2002/6193

Karar Tarihi: 24.06.2002

 

213 SAYILI VERGİ USUL KANUNUNA MUHALEFET SUÇU

 

ÖZET: Sanığın, başka mükelleflerden aldığı mal ve hizmetlere karşılık Ö.. ticaretten temin ettiği faturaları kullandığının anlaşılması, sanığın faturalar konusu mal ve hizmeti Ö.. Ticaret’ten almaması nedeniyle “faturaların sahte olduğunu bilmiyordum” şeklindeki savunmasının kabule şayan olmaması ve fatura konusu mal ve hizmetin başka mükelleflerden alındığının mahkemece kabul edilmesi nedeniyle, bir takvim yılında her vergilendirme dönemindeki kullanmaların teselsül hükmünün uygulanmasını da gerektirdiği gözetilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.

 

(213 S. K. m. 359) (YCGK 05.03.2002 T. 2002/11-28 E. 2002/179 K.)

 

213 Sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan sanık O… E’ün yapılan yargılanması sonunda: Beraatine dair İSTANBUL 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 9.5.2001 gün ve 2000/172 Esas, 2001/123 Karar Sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının bozma isteyen 24.4.2002 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:

Faturasız yapılan satın almanın, bir başka mükellefin faturası ile belgelendirilmesi halinde, faturayı düzenleyen ile alan arasında, gerçek bir mal ve hizmet alımı bulunmaması nedeniyle faturanın sahte olduğunun kabulü gerektiği, sanığın temsilcisi olduğu P… …., …. Ltd. Şt. hakkında düzenlenen kaçakçılık suçu ve vergi inceleme raporları ile suça konu faturaları düzenleyen Ö.. Ticaret Ö…. hakkında düzenlenen 6.12.1999 gün ve 42 Sayılı Vergi Tekniği Raporundaki tespitlere göre, sanığın başka mükelleflerden aldığı mal ve hizmetlere karşılık Ö.. ticaretten temin ettiği faturaları kullandığının anlaşıldığı, sanığın faturalar konusu mal ve hizmeti Ö.. Ticaret’ten almaması nedeniyle “faturaların sahte olduğunu bilmiyordum” şeklindeki savunmasının kabule şayan olmadığı, esasen fatura konusu mal ve hizmetin başka mükelleflerden alındığı mahkemece de kabul edildiği, tüm dosya kapsamı ile sanığa atılı suçun tüm unsurları itibariyle oluştuğu Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 5.3.2002 gün ve 28/179 Sayılı kararında da açıklandığı üzere, bir takvim yılında her vergilendirme dönemindeki kullanmaların teselsül hükmünün uygulanmasını da gerektirdiği gözetilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, suç kastı bulunmadığından bahisle beraatine karar verilmesi,

Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi CMUK. nun 321. maddesi uyarınca  BOZULMASINA, 24.06.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.